Van ‘alternatieve geneeswijzen’ is niet bewezen dat ze werken of is allang bewezen dat ze niet werken. ‘Alternatieve geneeswijzen’ waarvan aangetoond is dat ze werken, zijn per definitie niet alternatief en behoren tot de reguliere geneeskunde.
Groot was de verbazing toen bleek dat de Inspectie van de Gezondheidszorg vanaf 1 januari toezicht gaat houden op de bonte verzameling aan alternatieve zorgaanbieders. Het klinkt goed, toezicht houden, maar wat betekent dit precies? Minister Schippers zegt in het Algemeen Dagblad van 14 december:
’Veel mensen maken gebruik van alternatieve geneeswijzen. Ik vind het daarom van groot belang dat patiënten meer rechtszekerheid krijgen, een klacht kunnen voorleggen aan een klachtenfunctionaris en kunnen zeggen: ik ben onjuist behandeld.’
De hamvraag is nu: wat is een ‘juiste’ behandeling? Het klinkt u wellicht vreemd in de oren, maar in Nederland mag iedereen geneeskunde bedrijven. Er is weliswaar een hele lijst met handelingen die alleen door medisch geschoold personeel mag worden verricht, maar mocht u het idee hebben dat u bijzondere helende krachten heeft in uw rechterpink, dan staat het u vrij om een bordje op de gevel te spijkeren en een wachtkamer in te richten. Als u, als hoofd van uw zojuist opgerichte beroepsvereniging, gelijk vaststelt dat een juiste behandeling alleen met de rechterpink dient te gebeuren, gaat de inspectie behandelingen met de linker pink dan sanctioneren?
We moeten geen inspecties instellen die kwakzalvers en andere magische denkers mee laten liften op de legitimiteit van medisch geschoolde professionals. De ‘alternatieve behandelaars’ hebben immers veel baat bij branchevervaging. Deze vindt nu al plaats doordat huisartsen met behept met een Hollandse handelsgeest praktijkruimte verhuren aan alternatieve zorgaanbieders. De meeste zorgverzekeraars houden bij aanvullende verzekeringen de standaard ‘u vraagt, wij draaien’ aan en hebben geen problemen met het vergoeden van bewezen ineffectieve behandelingen zoals acupunctuur, homeopathie en chiropractie. Patiënten krijgen daardoor het idee dat dergelijke behandelingen medisch verantwoord zijn. De verzekeraars zeggen immers in iedere bijzin dat ze vooral erg goed kijken naar de kwaliteit van de zorg in het belang van de patiënt.
De Minister zou wellicht een erkende medische opleiding verplicht kunnen stellen voor alle behandelaars. Daarnaast zou zij aan ’alternatieve’ geneeswijzen dezelfde eisen kunnen stellen als de reguliere geneeskunde wat betreft werkzaamheid en veiligheid. Men hoeft geen praktijk als koffiedikkijker te hebben, om in te zien dat daar de patiëntveiligheid pas echt mee gediend zou zijn.